HiP HoP HuB

DrAcKo

Witam. Ja wiem, że sezon piłkarski już za wami i teraz to w piłkę na nartach można pograć, ale są tytuły w grach, którym wszystko jedno kiedy zostaną zrecenzowane -)))
Twórcy tej gry postarali się o ciekawy początek. W tle widać flagi gospodarzy mistrzostw świata od 1958 roku począwszy. Na pierwszym planie przedstawiono najbardziej charakterystyczne zdarzenia dla każdego mundialu. Gdy na ekranie widnieje flaga Szwecji i rok 58, wy obserwujecie Pelego, który popisuje się przewrotką. Z kolei podczas finałów mistrzostw świata w Anglii w 1966 padła nader dyskusyjna bramka. Geoff Hurst podczas dogrywki strzelił tak, że piłka po odbiciu się od poprzeczki ląduje tuż za linia bramkową. Niektórzy do dziś się spierają, czy gol powinien być wtedy uznany. Potem jeszcze flaga Hiszpanii i data 1982. Widzicie scenę w której niemiecki bramkarz Harald Schumacher brutalnie potraktował Francuza Battistona. W wyniku ostrego starcia, Francuz stracił ponoś połowę zębów. No i jest jeszcze boska ręka Diego Maradony z Mexico 86. Ostatnia ciekawa scena to Roberto Baggio po fatalnym przestrzeleniu karnego na mistrzostwach w USA. Podstawową rozgrywką w Vivie są właśnie mistrzostwa w futbolu. Lecz opcja ta nie została potraktowana powierzchownie, nie ogranicza się do ostatnich finałów. Rozgrywki zaczynacie w 1958 roku. Przez cały czas daje się odczuć zachowany realizm. Początkowo macie więc czarno - biały obraz i prowizoryczne stroje piłkarskie. Gdy sięgniecie po mistrzostwa z lat 70, wszyscy piłkarze będą się charakteryzowali bujnymi fryzurami-))). Tak jak w rzeczywistości zmieniały się i powstawały nowe państwa, tak i w grze w każdym sezonie przybywa nowych zespołów. Dla przykładu Afrykę w 58 roku reprezentował tylko Sudan. Natomiast już do France 98 pretendowało już, aż 38 krajów z Czarnego Lądu. Podobnie ma się sprawa z Europą. Dostrzeżono rozpad Związku Radzieckiego i podziały w dawnej Jugosławii. Może trudno to uwierzyć, ale UEFA zrzesza dziś, aż 51 federacji narodowych. Oprócz tego możecie wybierać nawet egzotyczne jedenastki, na przykład z wysp karaibskich, czy dalekiej Oceanii. Dalej też jest nieźle. Każdy z zespołów posiada różne składy, w zależności od roku, w którym chcecie rozgrywać mecze. W takiej Brazylii spotkacie Pele, i Ronaldo, i Zico. Są wielkie drużyny z Holandii z wielkimi nazwiskami: Johannem Cruyffem i Niemiec z Franzem Beckenbauerem. Oczywiście przez patriotyzm należy wspomnieć o naszych rodzimych zawodnikach. Wyjściowe jedenastki są identyczne z tymi, które grały w rzeczywistości. Każdy zawodnik ma własne statystyki. Oceniono go, biorąc pod uwagę szybkość, wytrzymałość, zagrożenie dla przeciwnika, pomysłowość na boisku, grę głową, wślizgi, podania, strzały. Podane jest to jednak w cienkiej oprawie. Nie ma liczb określających statystyki. Są tylko paski, im dłuższy tym lepiej dla zawodnika. Składy możecie ustalać według własnego uznania. Najpopularniejsze jest oczywiście 4-4-2, ale wariantów jest aż dwadzieścia. Gdy wybraliście już zespół, ustawiacie klawisze funkcyjne. Ta sprawa nie została rozwiązana najlepiej. Klawiszy jest osiem i operowanie podczas gry wszystkimi jest niezwykle uciążliwe. Ponieważ niektóre funkcje są do siebie podobne i takie klawisze można by było połączyć. Ja rozpocząłem od słynnego meczu Polska - Anglia w 1973. Deszczyk, ryk stu tysięcy gardeł i gwizdek. Mecz rozpoczęty. Szczerze mówiąc to nie wiem ilu było kibiców, bo zlewają się w jedną kolorową plamę. No dobra, ale z powrotem na murawę. Ruch piłkarzy jest przyjemny dla oczu. Zastosowano tu znane już rozwiązania - rozgrzewka, naciąganie mięśni, gestykulacje przy żółtej kartce, dzika radość po strzeleniu gola. Po trafieniach niesamowicie faluje siatka w bramce. Zawodnicy nie są jednym wzorem i możecie ich spokojnie rozpoznać. Gra się przyjemnie, czas płynie, lecz brakuje iskry. Wszystko jest solidne, ale bez przesady. Słabe są kamery przedstawiające mecz, nie do końca wykorzystano możliwości powtórek. Grafika też czasami szwankuje - piłkarz rozpędził się w bramkę przeciwnika i zamiast się wyplatać, spokojnie przez nią przejdzie. Lecz z drugiej stronie macie przecież wiele dobrego. Powala liczba drużyn. Jednak zastanawiam się czy wśród was jest chętny poprowadzić drużynę Grenady. Gdy będziecie mieli już dosyć stadionów, możecie się przenieść się na boczne boisko. Jest to bowiem opcja spotkania towarzyskiego. No i macie przecież naszą Polską reprezentację.